Bezienswaardigheden

Langs de Waal, ten noordwesten van het Nieuwe Grindgat, is de volledig gerestaureerde en bewoonbare voormalige steenfabriek 'De Bunswaard' te vinden. Al vanaf 1839 werd er toestemming verleend om op de aanwezige hoogwatervrije zandrug een steenfabriek te bouwen in de Beuningse Uiterwaarden ('Bunse weerd') en stenen te bakken met de klei die werd gewonnen uit de nabijgelegen kleigroeve. Destijds gebeurde dat nog in veldovens. In 1917 werd de fabriek uitgebreid met 22 (vlam)ovenkamers en een 50 meter hoge schoorsteen. Voor de aanvoer van klei vanaf de groeve was een smalspoor aanwezig.

Langs de Beuningse Uiterwaarden bij Weurt is sinds december 2017 een fraaie uitkijktoren te vinden. De 10 meter hoge toren maakt onderdeel uit van het programma WaalWeelde, een project dat is gericht op het mooi, veilig en beleefbaar maken en houden van de Waal. In de uiterwaarde bij Weurt heeft sinds 1873 de Steenfabriek van de Gebroeders Burgers gestaan, later verstigden een smederij en scheepswerf zich op het schiereiland tot ca. de jaren 70, toen de gebouwen werden gesloopt.

Op het grasveld ten noorden van de Sint Corneliuskerk in Beuningen, is het 'Hart van Beuningen' te zien. Dit kunstwerk, ontworpen door Huub & Adelheid Kortekaas in 1965 en gemaakt van polyester, staat symbool voor "leven vanuit het hart".

In de zomer van 1965 ontmoeten Huub en Adelheid elkaar in de Winssense uiterwaarden in het Land van Maas & Waal en vanaf dan werken zij intensief samen. Een van hun eerste werken betreft het 'Hart van Beuningen'.

Op de rotonde waar de Schoenaker en Hadrianussingel samen komen, is het kunstwerk 'Portico' van de Arnhemse beeldhouwer Egbert Philips te zien, onthuld in 1999.

Tegenover het gemeentehuis in Beuningen is een Veteranenmonument te zien als eerbetoon aan alle veteranen uit Beuningen. Het kunstwerk is ontworpen door de Wijchense kunstenaar Harrie Gerritz en onthuld op 17 september 2011 door burgemeester Huib Zijlmans. Het kunstwerk bestaat uit twee granieten driehoeken van 3,5 meter hoog, staande op een rond plateau, die samen een V vormen, de eerste letter van de woorden veteranen, vechten, vrede en vrijheid.

Aan de Molenstraat nr. 54 is een historische korenmolen te vinden, oorsponkelijk gebouwd in 1704 ter vervaning van een dwangmolenuit 1382. Een dwang- of ookwel banmolen, was een molen waarbij boeren in de omgeving verplicht waren hun goederen te malen. Een deel van de opbrengst werd hierbij ingehouden door de eigenaar van de molen, vaak de plaatselijke heer die het wind- of waterrecht hadden verkregen. Tijdens de Franse Tijd in Nederland (1795 tot 1813) werd deze vorm van belasting door de Napoleon Bonaparte afgeschaft.

Kunstwerk 'De Cirkel', door de Beuningse kunstenares Anneke van Bergen, is te vinden op de rotonde waar de Ooigraaf, Leigraaf en Schoenaker samenkomen. Het kunstwerk is gerealiseerd in 1983 en staat symbool voor de samenvoeging van de gemeenten Beuningen en Ewijk op 1 juli 1980. Bijzonder aan het kunstwerk zijn de verschillende vormen die het aanneemt bij een ritje over de rotonde.

Dit kunstwerk, door de Beuningse kunstenares Anneke van Bergen, is te vinden op de Dijk bij de kruising met de Waardhuizenstraat naast het Dijkmagazijn, gerealiseerd in 1986. Anneke is tevens de ontwerpster van kunstwerk 'De Cirkel' dat op de rotonde waar de Ooigraaf, Leigraaf en Schoenaker samenkomen, te vinden is.

Graftombe Den Ouden Tempel (adres: Gewelf 25A) werd in 1861 gebouwd door Nicolaas Heinrich van het Lindenhoud en zijn zonen voor zijn dochter, Maria Sybilla (1825-1861), die in hetzelfde jaar is bijgezet. Het mausoleum stond oorspronkelijk in de tuin van hofstede 'Den Olden Tempel' (Tempelstraat 10), gebouwd in 1839 door Nicolaas Heinrich van het Lindenhoud (1797-1881). Hij was de oom van Johannes van 't Lindenhout (1836-1918), stichter van Weesinrichting Neerbosch bij Nijmegen.

Het Torentje van de Blanckenburgh betreft het rijksmonumentale overblijfsel van kasteel De Blanckenburgh, gebouwd tijdens de eerste helft van de 15e eeuw en gelegen op een vierkante heuvel van 30 x 30 meter. Het kasteel had een strategische ligging langs een voormalige Romeinse weg die er liep. Het kasteel is rond 1526 vermoedelijk geplunderd door Nijmegenaren, en later tijdens de Tachtigjarige Oorlog in de 16e eeuw gedeeltelijk verwoest door prins Maurits van Oranje. Desondanks is het kasteel tot in de 18de eeuw bewoond geweest. Uit deze periode (ca.